Prof. Stanley F. Malamed
System C-CLAD stanowi istotną odmianę sposobu podawania znieczulenia miejscowego. Wielu lekarzy przekonało się, że dzięki unikalnym właściwościom C-CLAD większość tradycyjnych znieczuleń stomatologicznych może być wykonywana z większą przewidywalnością oraz z mniejszym dyskomfortem dla pacjenta.
Fragmenty książki „Handbook of Local Anesthesia”,
Wyd. 5 – Stanley F. Malamed, DDS. Copyright 2004, Mosby, Inc.
W 1948 roku Leonard Monheim opublikował podręcznik na temat znieczulenia miejscowego. Od tego czasu w dziedzinie technik znieczulenia miejscowego przez wiele lat niewiele się zmieniało, mimo wprowadzenia nowych leków, takich jak mepiwakaina i prylokaina.
1973 roku, kiedy to dr George Gow-Gates opublikował artykuł opisujący nowy sposób podejścia do znieczulania zębów dolnych. Celem Gow-Gatesa było znalezienie takiej metody, alternatywnej do znieczulenia przewodowego nerwu zębodołowego dolnego, dzięki której możliwe byłoby osiągnięcie 80- do 85-procentowego odsetka powodzeń. Gow-Gates odkrył, że przyczyną niepowodzenia w znieczuleniach przewodowych nerwu zębodołowego dolnego jest najczęściej nieodpowiednia lokalizacja miejsca wykonywania iniekcji (często podawanej zbyt nisko w stosunku do nerwu zębodołowego). Opracowana przez Gow-Gatesa nowa technika wykorzystująca położone wyżej miejsce podawania iniekcji umożliwiła poprawienie skuteczności tego znieczulenia. Od momentu jej opracowania techniki tej nauczano w każdej szkole medycznej w Stanach Zjednoczonych. Otworzyła ona drogę innym innowacyjnym technikom znieczulania, nad którymi rozpoczęto badania i które potem wprowadzano do praktyki dentystycznej. Wśród nich znalazły się znieczulenia Akinosi-Vazirani (znieczulenie nerwu zębodołowego dolnego przy zamkniętych ustach), znieczulenie śródwięzadłowe (PDL) oraz znieczulenia śródkostne. Stałe zainteresowanie tym tematem oraz opracowywanie nowych technik doprowadziło ostatecznie do pojawienia się sterowanego komputerowo systemu podawania znieczulenia miejscowego (C-CLAD).
Dzięki sterowanemu komputerowo Systemowi The Wand STA, lekarze mają możliwość rozwijania nowych technik znieczulania oraz mogą zaoferować lepszą kontrolę bólu. Co więcej, teraz możliwe jest znieczulenie do zabiegu pojedynczego zęba, a pacjent nie odczuwa dodatkowego odrętwienia języka lub/oraz warg. Podobnie, nowe techniki znieczulenia opracowane po pojawieniu się C-CLAD – w szczególności AMSA oraz P-ASA – pozwalają uzyskać głębokie znieczulenie w pożądanym miejscu(ach) zabiegu bez niechcianego i przedłużającego się znieczulenia tkanek miękkich.
Renesans w zainteresowaniu metodami znieczulenia miejscowego doprowadził do postępów przekładających się bezpośrednio na wprowadzenie do użycia Systemu The Wand STA, wraz z innowacyjnymi technikami znieczulenia, które weszły do użycia dzięki nowej technologii C-CLAD. System The Wand STA ma na celu sprostanie jednemu z wielkich wyzwań w stomatologii, jakim jest możliwość wykonania skutecznego i bezpiecznego znieczulenia pojedynczego zęba.
Dzięki The Wand STA, lekarze mają możliwość rozwijania nowych technik znieczulania oraz mogą zaoferować lepszą kontrolę bólu.
Kryteria, według których pacjenci oceniają swoich dentystów:
- Dentysta, który wykonuje bezbolesne zastrzyki
- Dentysta, który nie sprawia bólu
- Personel, który jest… uprzejmy, profesjonalny, troskliwy, ciepły i pomocny
- Wszystko funkcjonuje jak w zegarku
- Lekarz, który przeprowadził najbardziej dokładne badanie przeglądowe jamy ustnej, jak jeszcze nikt przed nim
- Dentyści, którzy słuchają, pozwalają zadawać pytania i nawet błahe pytania traktują z powagą
- Pacjenci są zadowoleni z wyników leczenia
- Szybka pomoc w sytuacjach nagłych
- Krótkie terminy oczekiwania na pierwszą wizytę
- Wysoki standard sterylności
O autorze:
Prof. Stanley Malamed urodził się i wychował w Bronksie, w Nowym Jorku. W 1969 roku ukończył Szkołę Stomatologiczną Uniwersytetu w Nowym Jorku. Następnie odbył dwuletnią służbę wojskową w Korpusie Stomatologicznym Armii Amerykańskiej w Fort Knox w Kentucky, potem zaś odbył praktykę stomatologiczną oraz rezydenturę w zakresie anestezjologii w szpitalu Montefiore Hospital oraz Centrum Medycznym w Bronksie, w Nowym Jorku. W 1973 roku prof. Malamed dołączył do członków wydziału Szkoły Stomatologicznej Uniwersytetu Południowej Kalifornii, gdzie do chwili obecnej jest profesorem anestezjologii i medycyny ogólnej. Członek Amerykańskiej Rady Stomatologicznej (American Dental Board) oraz zdobywca nagrody Heidebrinka (1994) przyznawanej przez Amerykańskie Towarzystwo Stomatologii i Anestezjologii (American Dental Society of Anesthesiology), a także nagrody Horacego Wellsa (1997) przyznawanej przez Międzynarodową Federację Towarzystw Anestezjologii Stomatologicznej (International Federation of Dental Anesthesia Societies).
Prof. Malamed jest autorem ponad 135 prac naukowych oraz 17 rozdziałów w różnorodnych czasopismach i podręcznikach medycznych i stomatologicznych na temat oceny stanu fizykalnego, medycyny ratunkowej, znieczulenia miejscowego, sedacji oraz ogólnych zagadnień anestezjologicznych. Ponadto jest autorem trzech powszechnie stosowanych podręczników opublikowanych przez CV. Mosby: podręcznika „Medical Emergencies in the Dental Office” (Wyd. 6, 2007); „Handbook of Local Anesthesia” (Wyd. 5, 2004); oraz „Sedation – A guide for Pain Management” (Wyd. 4, 2003) oraz dwóch książek interaktywnych na DVD: „Emergency Medicine” (Wyd. 2, 2008) oraz „Malamed’s Local Anesthetic Technique” (2004).